به نام خدا
طبق آمار بانک جهانی در سال 2008 درآمد کشور عربستان
از توريسم يا به زبان ساده خانه کعبه معادل
مبلغ 29.865.000.000 دلار
يا نزدیک سی ميليارد دلار بوده است .
زائرين ايرانی که به صورت تمتع و يا عمره در همان سال
به مکه رفته اند 1.937.000 نفر بوده اند که مجموعا
مبلغ 4.879.000.000 دلار
يا به عبارتی نزدیک به مبلغ پنج ميليارد دلار درآمد
تقديم اقتصاد پادشاهان عربستان کرده اند و
در ميان تمام کشورهای اسلامی مقام نخست را به خود اختصاص داده اند .
نظر به اينکه هواپيمائی جمهوری اسلامی توان جابجائی
اين همه زائر را نداشته است شرکت هواپيمائی عربستان
نزدیک به 54 درصد از زائران ايرانی را به خود اختصاص داده است .
طبق گزارش مقامات ديپلماتيک ايران در سال 2008 ماموران
کشور عربستان بدترين و توهين آميزترين رفتار را
با زوار ايرانی داشته اند و ايران از لحاظ توهين ماموران عربستان
مقام نخست را به خود اختصاص داده است .
علمای عربستان در همان سال فتوایی صادر کرده اند که
ايرانيان شيعه کافر هستند .
طبق يک گزارش ديپلماتيک ديگر زائران ايرانی ناخواسته ترين و
منفورترين خارجی ها در عربستان محسوب می شده اند .
با يک حساب سرانگشتي به وسيله پولی که ايرانيان
سالانه به عربستان تقديم می کنند می توان
تعداد 170.000 مسکن روستائی احداث کرد .
يا می توان 714.286 فرصت شغلی کشاورزی
يا 200.000 فرصت شغلی صنعتی برای جوانان ايجاد کرد .
يا می توان 10.000.000.000 متر مربع ساختمان مدرسه و
ورزشی در کشور ايجاد کرد .
يا می توان با پول حجاج دو سال ، يک پالايشگاه سوپر مدرن
با ظرفيت 75000 بشکه احداث کرد .
يا با پول پنج سال حجاج ، می توان ايران را
به صادر کننده بنزين مبدل ساخت و
ديگر برای واردات بنزين نیازمند اعراب نبود .
اما افسوس که با پول حجاج ايرانی قمارخانه های فرانسه
توسط شاهزادگان عربستان که انحصار بيزنس حج را
در اختيار دارند آباد می شود ... و تا رسيدن ايرانيان مسلمان به مرحله
فکر کردن در بهينه هزينه کردن پول برای نزديکی به خدا
راه بسيار درازی در پيش است .
دیدن همیشه خوب است
خواه دیدن آن زیبایی ها باشد
خواه دیدن این زیبایی ها
شاید کلاسی که ما در آن درس می خوانیم از این هم
ویران تر باشد .
شاید پای پوشی که با آن می خواهیم در راه مستقیم
گام بر داریم از این هم کهنه تر باشد .
شاید آب گوارایی که می نوشیم از این هم کثیف تر باشد .
شاید باری که بر دوشمان است از این هم سنگین تر باشد .
شاید صفای کودکیمان را اینجا ، جا گذاشته ایم .
شاید خانه آخرتمان از این بدتر است .
شاید مردم نتوانند از پشت شیشه های غبار گرفته ی
ماشین هایشان ، زیبایی و طراوت نوجوانیمان را ببینند .
شاید آنچه در دنیا می جستیم از این هم بی ارزش تر بود .
و شاید کودکی و پیریمان را اندوهی چنین فرا گرفته باشد .
چشمها را باید شست
دل خوش از آنيم که حج می رويم
غافل از آنيم که کج می رويم
کعبه به ديدار خدا می رويم
او که همينجاست کجا می رويم
شستن غم از دل غمناک نيست
هر که علی گفت که درويش نيست
شب همه شب گريه و امن یجیب
با سپاس از توجه شما
نظرات شما عزیزان: