بنام خدا
| آبشار «آتشگاه» در آستانه‌ی خاموشی |
|
|
|
|
| سورنا لطفی نيا : |
|
 آبشار «آتشگاه» در استان چهارمحال‌وبختیاری كه بلندترين آبشار ایران و یکی از گيرايی های گردشگری این استان، با اجرایی شدن دو پروژه نابود می‌شود.
به گزارش مهر؛ «هومان خاکپور»، فعال محیط زیست و منابع طبیعی، در استان چهارمحال‌و بختیاری گفت: «آبشار آتشگاه یکی از گيرايي‌های گردشگری استان است که در بروشورها و نقشه‌‌های گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری بر روی آن بسیار تاکید شده است.»
خاکپورافزود: «با ساخت سد ”خرسان 3“ و سپس آبگیری آن، بخش بزرگس از این آبشار دره‌ای که بلندترین آبشار کشور است زير آب مس رود.»
خاكپور با بازگويس این‌که با آبگیری این سد، بخش‌هاس پایینی این آبشار در دریاچه‌س سد فرو خواهد رفت، افزود: «شوربختانه با این‌که انتظار داشتیم سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری واكنش بیشتری نسبت به این كار نشان دهد، اما این سازمان به هرحال کوتاه آمده و این وعده را دادند که، با ساختن اسکله‌های تفریحی و بهره‌گيرس از قایق به جای خودرو، طبیعت‌گردان و گردشگران را جابه‌جا کرده که این آبشار را ببینند.»
وی گفت: «با توان كم مالس ميراث فرهنگس، دور از ذهن است كه اين سازمان بتواند چنین امکانات پر هزینه‌ای را آنجا فراهم کند و همچنین با توجه به محدودیت‌ها و دشواري‌هاس كار اداری که باید گذرانده شود و اين دشوارس که از دریاچه باید گذشت تا بتوان آنجا را ديد به نظر می‌رسد که نشدنس باشد.»
خاكپور با اشاره به سفر دولت به این استان و بازدیدی که ريیس‌جمهور از منطقه داشته و پیشنهاد جابه‌جايس آب آتشگاه از سرچشمه این آبشار برای شمارس روستا افزود: «به نظر می رسد که همین آبشار آتشگاه نیز از سرچشمه خشک خواهد شد و ديگر آبشاری برجاس نمی‌ماند که پیشنهاد سازمان میراث فرهنگی نیز تحقق پیدا کند و بخواهند اسکله درست کند.»
خاكپور درباره‌ي دو پروژه‌اس كه نابودی آبشار آتشگاه را به دنبال دارند گفت: «آبشار از پایین با ساخت سد خرسان 3 نابود می شود و سرچشمه آن نیز با پروژه جابه‌جايی آب از ميان خواهد رفت.»
خاکپور افزود: «این پروژه‌ی تازه، به نظر می‌رسد که فاقد هر گونه مطالعه‌ی فنی و اجرایی و حتا توجیه اقتصادی باشد زيرا ارزیابی محیط زیستی ندارد و تاکنون دستگاه‌های متولی مانند آب منطقه‌ای و محیط‌زیست هیچگونه گزارشی درباره‌ي این‌که آنجا مطالعه‌ای شده و چنین پروژه‌ای ارزیابی شده باشد وجود ندارد.»
|
بنام خدا
|
|
|
●
|
احتمال حذف تالاب چغاخور از سیاهه‌ی جهانی
|
|
|
|
| |
|
سلیمان لطفی‌نیا :
|
|
آن‌چه در حال رخ دادن در تالاب «چغاخور» است از امکان حذف زودهنگام پسوند «بین المللی» از این تالاب ارزشمند و حتا برداشتن نام چغاخور از سیاهه‌ی تالاب‌های ایران خبر می‌دهد.
به گزارش مهر، «هومان خاکپور»، كارشناس محیط‌زیست؛ در باره‌ی پروژه‌ی تونل جابه‌جایی آب سبزکوه، که می‌تواند تالاب بین‌المللی چغاخور را به نابودی بكشاند، گفت: «بر پایه‌ی مطالعات اجرایی طرح، باید برای تامین آب خوردن، صنعت و کشاورزی شهرستان "بروجن"، سالانه نزدیک به 67 میلیارد مترمکعب آب حوضه‌ی سبزکوه، از راه تونل جابه‌جایی آب ۱۰ کیلومتری، به تالاب چغاخور سرازیر شود.»
وی افزود: «البته پیش زمینه‌ی جابه‌جایی این حجم آب همان افزایش بلندای سد ساخته شده در محل آبریز تالاب چغاخور از ۶ متر به ۱۱ متر است که هم اکنون به شوند(:علت) دشواری‌‌های اجتماعی و نبود توافق مالکان زمین‌های پیرامون تالاب با وزارت نیرو، این پروژه‌ی افزایش بلندای سد متوقف شده است.»
به گفته‌ی خاکپور، هرچند پس از توافق نكردن مالکان زمین‌های پیرامون تالاب با وزارت نیرو بر سر قیمت زمین‌هایی که در اثر اجرای طرح افزایش بلندای سد به زیر آب خواهند رفت، گزینه جابه‌جایی آب از راه کانال به بیرون از چغاخور گفته شد واندكی خیال دوست‌داران زیست‌بوم و حتا سازمان حفاظت محیط‌زیست را از مرگ و نابودی تالاب بین‌المللی چغاخور آرام کرد، اما شواهد گویای كاری همانند برای چغاخور است.
به گمان وی، حقیقت ماجرا این است که به رغم اعلام گزینه جایگزین برای جابه‌جایی آب از کناره‌های تالاب، اما هیچگونه دگرگونی‌ای در نقشه اجرایی ساخت تونل انجام نگرفته است و خروجی تونل حکایت از آن دارد که گزینه‌‌ای مگر سرازیر شدن آب تونل به درون تالاب وجود ندارد و با پایان یافتن ساخت تونل، سازمان حفاظت محیط‌زیست با كار انجام شده روبه‌رو شده و چاره‌ای مگر دگرگون کردن چغاخور به دریاچه‌ی ذخیره و جابه‌جایی آب و پذیرش مرگ و نابودی این تالاب بین المللی نخواهد داشت.
خاکپور افزود: «این رخداد کارشناسی نشده و طبیعت ستیزانه، برخی شاخص‌های روشن تالاب‌ها، مانند میزان استاندارد بلندای آب را از بین برده، نرخ رسوب گذاری در تالاب را به سختی افزایش داده و همچنین، با ریزش آب رودخانه‌‌ها به چغاخور شوند بر هم خوردن اکوسیستم تالاب شده و روند بحرانی شدن شرایط آن را شتابی نگران کننده و برگشت ناپذیرمی دهد.
به گفته وی، در جاهای حساس و آسیب‌پذیر كناره‌ی تالاب که در درون خود، بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری را پرورش می دهند و بهترین جاهای حضور حیات وحش و به ویژه پرندگان هستند و از اهمیت زیست محیطی بسیاری برخوردارند، ریختن صدها تن خاک حاصل از كارهای خاکبرداری ساخت تونل جابه‌جایی آب در مرغزارهای كناره‌ی تالاب، که در گذشته برای سودی زودگذر و اندك تغییر کاربری یافته و زمین های کشاورزی شده‌اند، نیز پرسش برانگیز است که بدون کمترین مقاومتی از سوی نهادهای متولی بدست پیمانکار پروژه، در كناره‌های چغاخور، البته با توافق و گنجاندن سود مدعیان مالکیت آن زمین‌ها انجام می گیرد.
خاکپور افزودند: «شاید برخوردار نبودن سازمان حفاظت محیط‌زیست از ابزارهای قانونی و نیروی رویارویی با دیگر دستگاه‌های ثروتمند دولتی، شوند بروز این ناهنجاری‌های شگفت‌آور باشد، که همواره مجریان پروژه‌های بزرگ عمرانی از این سازمان کم سرمایه جلوتر هستند .
|
تبادل لینک هوشمند 